monumenta.ch > Hieronymus > csg75.718 > bnf17226.113 > sectio 21 > sectio 7 > csg458.110 > Ioannes, 4 > sectio 16 > sectio 9 > sectio 18 > sectio 11 > Exodus, 20 > Isaias, 43 > sectio 23 > sectio 9 > sectio 7 > csg68.330 > sectio 13 > sectio 52 > csg458.88 > uwbM.p.th.q.1a.199 > sectio 2 > sectio 29 > sectio 13 > Ieremias, 4 > sectio 15 > sectio 19 > Proverbia, 13 > Exodus, 18 > sectio 11 > sectio 14 > sectio 9 > sectio 10 > sectio 15 > csg457.104 > csg75.719 > bnf11947.54 > sectio 3 > sectio 31 > sectio 13 > sectio 68 > sectio 18 > sectio 15 > csg75.759 > sectio 26 > 28 > sectio 42 > sectio 29 > csg7.36 > bsbClm6224.13 > csg458.124 > 1 > sectio 53 > sectio 8 > sectio 25 > bsbClm6224.51 > uwbM.p.th.f.12.22 > sectio 17 > csg51.151 > sectio 25 > sectio 9 > sectio 13

Word Selection for Searching

Report an Error in this Sectio
Hrabanus Maurus, Martyrologium, 5, 13
III ID. Festivitas sancti Onesimi confessoris. Ipso die Mariae martyris festivitas celebratur: quae cum fuisset Tertulli cuiusdam viri principalis ancilla, nobilitatem domini mentis benignitate vincebat, et Christo se probavit ingenuam. Haec cum a domina sua per tormenta a fide Christi recedere cogeretur, nullo modo consensit. Propter hoc praesidi tradita est ad cruciandum; sed eam nec minae ipsius, nec tormenta a Christo separare poterant; novissime super petram grandem ad decollandum adducta, ipsius petrae divisione facta, Christi famula illuc intravit, subitoque petra iterum semetipsam concludit, nec quemquam persecutorum ancillam Christi persequi sinebat, sed usque ad diem iudicii ita conclusam servat. Eodem die in oppido Traiectense natale sancti Servatii episcopi et confessoris, qui cum Tungrensem regeret Ecclesiam tempore quo Huni venturi erant in Galliam, timens populo sibi commisso, ne ab Hunis vastaretur, perrexit Romam deprecaturus, quatenus per merita et intercessionem sanctorum apostolorum impetraret defensionem populi sui. Cumque ibidem ieiuniis, et obsecrationibus per multorum dierum spatia in tali afflictione moraretur, fertur tale ab apostolo Petro accepisse responsum: 'Quid me, vir sanctissime, inquietas? Ecce enim apud Dominum deliberatione prorsus sancitum est, Hunos in Gallias advenire, easque maxima tempestate debere depopulari. Nunc igitur sume consilium meum, accelera velociter, ordina domum tuam, sepulturam compone, relinque linteamina munda. Ecce enim migraveris a corpore, nec videbunt oculi tui mala quae facturi sunt Huni in Galliis, sicut locutus est Dominus noster.' Accepto ergo hoc responso remeavit ad Ecclesiam sibi commissam, nuntians suis responsum beati Petri, et post non multos dies vitam praesentem finiens, migravit ad aeternam requiem. Hic quoque sepultus in loco Traiectensi, cum sepulcrum eius sub divo esset positum, nec nix, nec pluvia cecidit super eum, donec a successore eius sancto Munulfo episcopo templum magnum in eius honore constructum est.